Урок памяці "Нам гэты свет завешчана берагчы"
05.05.2022Спрадвеку самым жахлівым на зямлі была вайна. Вясною ці ўвосень, зімою ці ўлетку, доўгая ці кароткая, вайна - гэта разбурэнне і смерць. За стагоддзі, што сплылі ў нябыт, ваеннае ліха шмат разоў праносілася над нашай Бацькаўшчынай. Але самым жахлівым было тое, што абрынулася на нас летам 1941 года. 22 чэрвеня, на досвітку, па ўсёй мяжы былой савецкай дзяржавы ўзвіхурылася злавеснае полымя смерці. Самае крывавае і бязлітаснае ў гісторыі XX стагоддзя. Ніхто і ніколі не зможа дакладна падлічыць, колькі беларусаў палегла ў снягах пад Масквой, на прадзьмутых марознымі вятрамі прыволжскіх разлогах і вуліцах Сталінграда, на выпаленых сонцам палях пад Курскам, на ваенных дарогах і ў шматлікіх лагерах смерці. На алтар агульнай Перамогі беларускі народ паклаў жыццё кожнага трэцяга свайго жыхара. Пра жудасныя дні ваеннага ліхалецця, пра гераізм і стойкасць усяго савецкага народа, пра пісьменнікаў і іх кнігі, якія свята берагуць памяць пра вайну, гаварылася на ўроку памяці "Нам гэты свет завешчана берагчы", на які была запрошана загадчык Заастравецкай бібліятэкі.
