Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь
Упраўленне па адукацыі, спорце і турызме Клецкага раённага выканаўчага камітэта
Дзяржаўная ўстанова адукацыі
“Заастравецкая сярэдняя школа Клецкага раёна”
Гісторыя, традыцыі, дасягненні
2023/2024 навучальны год
разгарнуцьВынікі абласнога этапу III Рэспубліканскага фестывалю-конкурсу даследчых праектаў навучэнцаў "Нашчадкі традыцый"
Па выніках абласнога этапу III Рэспубліканскага фестывалю-конкурсу даследчых праектаў навучэнцаў "Нашчадкі традыцый" пераможцамі сталі:
Намінацыя "Музычная спадчына маёй Радзімы"
Вікторыя Мароз, Анастасія Нупрэйчык, Анастасія Слонім, Вікторыя Слонім, Таццяна Швайко, Аляксандра Чаркас – дыплом І ступені (праект "Вобраз маці ў вясельных песнях у в. Колкі Клецкага раёна", педагогі – Курловіч Марыя Вячаславаўна, Васілеўская Іна Мікалаеўна, Дрозд Ірына Канстанцінаўна).
Гісторыя
разгарнуцьГісторыя Заастравецкай сярэдняй школы Клецкага раёна
У 1869 годзе ў Заастравецкай воласці было адкрыта народнае вучылішча, якое размяшчалася ў грамадскім доме. Першым настаўнікам вучылішча быў Шанкаловіч Дзмітрый Осіпавіч.
У 1928 годзе пачала працаваць сямігадовая школа, будынак якой знаходзіўся на месцы сучаснай школы. Пасаду дырэктара займаў Падгурэчны Іосіф (1928 – 1939 г.г.). Усё навучанне да прыходу Савецкай улады вялося на польскай мове.
Першым дырэктарам у савецкі час стаў Лазук, а ў 1940 годзе школу ўзначаліў Яновіч Павел Рыгоравіч.
З наступленнем суровых дзён Вялікай Айчыннай вайны школа спыняе сваю дзейнасць, але толькі на некаторы час. У 1942 годзе будынак школы быў спалены карным атрадам з г.Баранавічы. Навучанне пачало вясціся ў местачковых хатах.
У перыяд з 1942 года па 1963 год школу ўзначальвалі Сінюта Мацвей Дмітрыевіч (з 1942 па 1944 г.), Валееў Хан Валеевіч (з 1944 па 1947 г.), Клецкі Павел Рыгоравіч (з 1947 па 1950 г.), Гінюк Васілій Фаміч (з 1950 па 1963 г.)
Першы выпуск сярэдняй школы выпаў на 1953 год. У 1963 годзе быў пабудаваны новы трохпавярховы будынак школы, які прыняў першых сваіх вучняў, а ў 1964 годзе ў самастойнае жыццё адправіўся з гэтай школы першы выпуск. Дырэктарам у гэтым годзе быў прызначаны Гладоўскі Зігмунт Антонавіч, у 1969 годзе яго змяніў Гетманчук Уладзімір Іванавіч (1969 – 1978 г.г.).
У светлых, прасторных класах хацелася не толькі вучыцца, але і спяваць, танцаваць. Пётр Пятровіч Казімірскі, настаўнік музыкі, ініцыіраваў стварэнне духавога аркестра. Рэалізаваць ідэю дапамагло кіраўніцтва мясцовага калгаса, і ўжо ў 1966 годзе духавы аркестр у дзень свята Перамогі на ўвесь голас заявіў пра сябе.
Зорныя паходы, экскурсіі, кастры, паходы па родным краі – вось чым жылі вучні 70-ых гадоў.
1974 год. У школе адкрываецца вытворчае аддзяленне. Добрая матэрыяльна-тэхнічная база ВВК, абсталяваны з улікам патрабаванняў аўтадром, кваліфікаваныя майстры навучання – усё гэта спрыяла выпускнікам навучыцца ездзіць на машыне ці трактары, вывучыць будову даільнага апарата.
У гэтым жа годзе ў школу прыйшлі таленавітыя настаўнікі фізкультуры – Яўген Яўгенавіч і Людміла Іванаўна Яфімчыкі. Дзясяткі выпускнікоў школы звязалі свой лёс з фізкультурай і спортам дзякуючы педагагічнаму майстэрству сям’і Яфімчыкаў.
У 1976 годзе быў створаны танцавальны калектыў “Радасць” (мастацкі кіраўнік Казімірская С.І.), які радаваў не толькі гледачоў школьнай залы, але і мясцовага дома культуры. А валейбольная каманда школы становіцца чэмпіёнам раёна і Мінскай вобласці.
У 1978 годзе настаўніцкі калектыў зноў узначаліў Гладоўскі З.А. Шмат увагі стала ўдзяляцца арганізацыі грамадска карыснай працы вучняў: пры школе з’явіўся палітэхнічны комплекс, жывы вугалок, зялёны клас, трусагадоўчая ферма. Аб школе сталі гаварыць не толькі ў рэспубліцы, але і за яе межамі. За вопытам у школу ехалі з розных куткоў Савецкага Саюза. А ў 1982 годзе школа атрымала бронзавы медаль ВДНГ у г.Масква.
На пасадзе дырэктара школы з 1984 па 1988 год працавала Станіслаўчык Зінаіда Пятроўна, з 1988 па 1989 г. – Сельвановіч Іосіф Піліпавіч.
З 1989 па 2005 год школу ўзначальваў Бялаш Сяргей Іванавіч. Пад яго кіраўніцтвам ішла мэтанакіраваная работа па стварэнні базы па экалагічнай адукацыі і выхаванні: створаны дэндрарый дрэў і кустоў, гадавальнік дэкаратыўных і лекавых раслін, малая экалагічная сцежка, ландшафт школы папоўніўся альпінарыем, ракарыямі і іншымі дэкаратыўнымі кампазіцыямі, створаны экалагічны кабінет.
У 1995/1996 навучальным годзе ў школе адкрыты музычнае і мастацкае аддзяленні. На мастацкім аддзяленні былі арганізаваны студыі дэкаратыўнага і выяўленчага мастацтва.
1997/1998 навучальны год. На базе школы ад БАТУ адкрыўся аграрна-тэхнічны ліцэйскі клас (праз 2 гады з 18 вучняў класа 17 сталі студэнтамі гэтай навучальнай установы). Каманда школьнікаў заваявала 18 прызавых месц на раённых алімпіядах па вучэбных прадметах. Адбыўся першы выпуск мастацкай студыі. Вучні школы прынялі ўдзел у абласным злёце школьных лясніцтваў і былі ўзнагароджаны дыпломамі І і ІІ степеняў.
У 2005 г. для ўдзелу ў абласным аглядзе-конкурсе на лепшую ўстанову адукацыі з экалагічным ухілам 75 устаноў адукацыі прадставілі матэрыялы аб сваёй эколага-педагагічнай і выхаваўчай рабоце. Калектыў настаўнікаў і вучняў заняў ў аглядзе-конкурсе 1-ае месца.
9 мая 2005 года гасцінна адчыніў свае дзверы новы музей вёскі Заастравечча, якому ў снежні 2009 года прысвоена званне “народны”, якое пацверджана ў 2014 і 2019 гадах.
З 2005 года школай кіруе Бялаш Аляксандр Аляксандравіч.
На базе ўстановы адукацыі дзейнічае рэсурсны цэнтр па выхаванні ў вобласці аховы навакольнага асяроддзя і прыродакарыстання.
Залаты фонд школы – гэта настаўнікі.
Заслужаныя настаўнікі: Гладоўскі Зігмунд Антонавіч, дырэктар школы, Сандрозд Ніна Мікалаеўна, настаўнік біялогіі.
Выдатнікі адукацыі: Прышчэпа Людміла Мікалаеўна, намеснік дырэктара па вучэбнай рабоце, Бялаш Сяргей Іванавіч, дырэктар школы, Станіслаўчык Зінаіда Пятроўна, дырэктар школы.
Настаўнік-метадыст: Сланімская Марыя Аляксандраўна, настаўнік пачатковых класаў.
Старшы настаўнік: Аўдзей Ганна Мікалаеўна, настаўнік рускай мовы, Аўдзей Зоя Уладзіміраўна, настаўнік пачатковых класаў, Кайко Неаніла Мікалаеўна, настаўнік пачатковых класаў, Казімірская Святлана Іванаўна, настаўнік пачатковых класаў, Смаршчок Марыя Іванаўна, настаўнік біялогіі, Сідаровіч Аляксандра Паўлаўна, настаўнік хіміі, Ленько Ала Аркадзьеўна, настаўнік фізікі, Чудзіновіч Вольга Васільеўна, настаўнік пачатковых класаў.
Груша Галіна Аляксееўна, настаўнік нямецкай мовы, узнагароджана ордэнам «Знак Пашаны».
Школа мае слаўную гісторыю, трывалае сёння, і мы з упэўненасцю глядзім у будучыню.
Традыцыі
разгарнуцьШкольныя традыцыі з'яўляюцца тым звяном, якое аб'ядноўвае настаўнікаў, вучняў, выпускнікоў і бацькоў. У любой дзяржаве ёсць свае традыцыі, якія складаліся стагоддзямі і тысячагоддзямі. Школа - гэта таксама дзяржава, той маленькі свет, у якім нашы вучні пражываюць цэлых 11 гадоў, і традыцыі школы для іх - гэта калі кожны знайшоў сабе справу па душы, адчуў адказнасць за яго вынікі, пачуццё поспеху і ўпэўненасць у сабе, рэалізаваў сябе як індывідуальнасць. Іх дабратворны ўплыў мы адчуваем і ў святы, і ў паўсядзённым школьным жыцці. Жыццё нашай школы насычана цікавымі святамі і мерапрыемствамі, сярод якіх большасць стала традыцыйнымі.
Кожны навучальны год сустракае школа сваіх вучняў каля школьнага парога. Разнастайна, але заўседы аднолькава хвалююча праходзіць у нашай школе Дзень ведаў.
Цэлы вераснеўскі месяц рыхтуецца вялікае свята – Дзень настаўніка. Менавіта ў гэты дзень па-асабліваму адчуваюць сябе настаўнікі. Усведамляючы важнасць і стваральнасць сваей працы.
Добрай традыцыяй школы стала штогод праводзіць канцэрт да Дня маці. 14 кастрычніка, у праваслаўнае свята Пакровы Святой Багародзіцы, па-дзіцячаму шчыра і ўрачыста гучаць словы любові і пяшчоты да сваіх мамаў.
Зіма – гэта цэлы калейдаскоп традыцыйных школьных святаў.
Штогод у першую суботу лютага школа расхінае свае дзверы для тых, хто некалі тут вучыўся. Гэта тая павуцінка часу, якая звязвае мінулае, цяперашняе і будучае. Простыя і шчырыя радкі прысвяціў сваей роднай школе яе выпускнік 1966 года, журналіст Вадзім Мікалаеў: “І сапраўды, для многіх пакаленняў выпускнікоў наша Заастравецкая сярэдняя школа была, ёсць і застаецца адным з самых лепшых і ўтульных месцаў на Зямлі, дзе заўсёды ў пашане імкненне і прага да ведаў, да творчай самарэалізацыі, эрудыцыя, працавітасць і высокія маральныя якасці асобы”.
Месяц май мы прысвячаем клопату аб ветэранах Вялікай Айчыннай вайны. Вахта памяці стала добрай традыцыяй у нашай школе. 9 Мая—Дзень, калі мы можам аддаць даніну памяці загінуўшым. У гэты дзень з году ў год праводзіцца мітынг на брацкай магіле, ушаноўваюцца ветэраны ВАв. Нашы вучні традыцыйна даглядаюць за месцамі воінскіх пахаванняў, мемарыяльнымі комплексамі і іншымі месцамі баявой і вайсковай славы. Добраўпарадкаванне помнікаў, воінскіх пахаванняў - гэта даніна мужнасці і стойкасці пакаленням, якія прайшлі вайну. Гэта клопат пра будучыню нашай радзімы, маладое пакаленне павінна ведаць гісторыю і шанаваць памяць продкаў, памятаць, якой цаной дасягнута Перамога.
«Апошні званок». Мы прывыклі рэгуляваць школьнае жыццё па званках. Менавіта званок вызначае пачатак і канец урока, ён становіцца мяжой паміж двума этапамі лёсу - заканчэннем вучобы і пачаткам новага, яшчэ не вядомага, дарослага жыцця.
Традыцыі школы захоўваюць вечнае каштоўнае: пераемнасць пакаленняў, любоў і павага да гісторыі роднай школы, імкненне памнажаць яе славу... Менавіта тая школа, якая імкнецца стварыць для сябе добрае імя і праз традыцыі зберагчы гэтае добрае імя, мае будучыню.
згарнуць